Due to lack of laptop & internet, however, this was not to be. I have now solved it through the cunning use of a usb-stick...
½ Mei : Rond Middernacht.Brussel – London – Mumbai.
+1 – 1 -5.5 . of zo iets.
’t Is niet simpel, zo verticale lijnen oversteken. Of maak daar maar gewoon “lijnen” van. Niet enkel grenzen; noordte en zuidte graad. Als die woorden bestaan. Mijn taalgevoel – God hebbe zijn ziel – is ergens anders nu. Ergens anders.
De man voor mij – kan het anders? – leunt graag achteruit. Nu ja, wat kan je er aan doen? Het is zijn recht, zo niet zijn goed. Toy Story 1 & 2 zullen mogelijk vanaf nu voor mij de geur van Indiareizen dragen. Mogelijk ook niet. Zo’n indruk hebben ze tenslotte niet gemaakt.
De jongedame naast me – leuk ding, zo op het eerste en laatste gezicht – is van chinese herkomst. Maar dan echt; ik kan het zien aan het lettertype dat ze gebruikt in word. Let wel, het kan ook iets anders zijn. Maar mijn racistische, in-hokjes-denkende-geest heeft reeds zijn conclusie getrokken. Het verdict is onvermijdelijk onverbiddelijk. U is een Chinese, mevrouw. Ze drinkt thee zonder extra suiker & heeft een normale eetlust. Ze lijkt in het bezit te zijn van een job. Of een vreemde interesse in het turen over excell bestanden op een lange vlucht. Beiden zijn, me dunkt, mogelijk.
We landen over een 40 tal minuutjes. Id est : we zijn nu al aan het dalen. Zoetjes aan. De ceinturen, echter, die hoeven pas over een 40 tal minuutjes aan. Al is het beter om ze aan te houden gedurende de hele vlucht.
Het is echter druk vandaag in Mumbai. De luchtleiding – of hoe die mensen ook heten – heeft reeds laten weten dat er een vertraging zal zijn van vermoedelijk 10 tot 20 minuten. Jeetje. Mijn hart bloedt en mijn oren doen lichtjes pijn. 40 minuten, het zal zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten